27 lutego 1253 r. Bochnia otrzymała prawa miejskie.

Książę Bolesław Wstydliwy wydał w Korczynie akt lokacyjny, pozwalając czterem zasadźcom – Mikołajowi synowi Volkmara z Legnicy, Mikołajowi z Kijów, Mikołajowi z Głubczyc i Idziemu, synowi Henryka ze Słupa – założyć miasto Bochnię na prawie magdeburskim z przywilejami, jakie posiadał Wrocław i którego urządzenia prawne stały się wzorem dla Bochni. Pierwszym wójtem został Mikołaj, syn Volkmara. Lokacja miasta była bezpośrednim następstwem odkrycia tu soli kamiennej i formą wdzięczności księcia za oddane mu przez zasadźców usługi w uruchomieniu pierwszej kopalni.