Sala Klubu Biblioteki bocheńskiej zgromadziła wczorajszego wieczora liczne i zacne grono miłośników ambitnej literatury i dobrej muzyki. Punktualnie o godz. 18.00 „mistrz ceremonii” red. Jan Poprawa rozpoczął spotkanie z Tadeuszem Skoczkiem, autorem książki „Buntownicy po buncie”. Spotkanie uświetnił koncert w wykonaniu córki autora Aleksandry Skoczek (flet) oraz kwartetu smyczkowego ARCO.

Prócz autora książki, Tadeusza Skoczka w spotkaniu uczestniczył jej redaktor Sylwester Marynowicz. Na miejscach dla publiczności zasiedli między innymi: Dyrektor Biblioteki Wojewódzkiej w Krakowie Artur Paszko, Starosta bocheński Ludwik Węgrzyn, Burmistrz Bochni Wojciech Cholewa, jego zastępca Stanisław Bukowiec.

Prowadzący z wielką swadą nakreślił mniej znane aspekty działalności Tadeusza Skoczka. Jan Poprawa jest również autorem wstępu do rzeczonej książki, w którym czytamy:
…Tadeusz Skoczek przez całe te dwadzieścia pięć lat mrówczej pracy redaktorskiej czy animatorskiej był przecież płodnym autorem. Choć polem tematycznym swojej twórczości uczynił najszerzej rozumianą kulturę (…), to najważniejszym wciąż uprawianym zagonem była dlań literatura. Szczególne zasługi położył w dokumentowaniu literackich debiutów i penetrowaniu literackiej „prowincji” (oczywiście tej rozumianej geograficznie, nie jakościowo). Szkice Skoczka są zazwyczaj osadzone w kontekście historii. Zarówno tej wielkiej, rozumianej jako młyn czasu mielący jednostki – jak i tej mniejszej, wyrażanej sezonowymi modami, literackimi konwencjami itd.. dzięki takiemu spojrzeniu postaci niewielkiego nawet formatu stają się na swój sposób symbolami swych pokoleń. Stają się też znakami własnych miejsc: dla Skoczka – krytyka właśnie przywiązanie do miejsca, do ojcowizny, miasteczka czy regionu, do Polski wreszcie – jest niezmiernie ważne…

Postawa Tadeusza Skoczka jako krytyka literackiego wyłania się ze zgromadzonych w tej książce szkiców bardzo wyraziście i bardzo pięknie. Nie ma w niej żadnych relatywizmów i wahań, nie ma jakże częstego u innych krytyków zadufania we własną wyobraźnię. Skoczek stara się rozumieć, ale nade wszystko – zgodnie z przykazaniem Mistrza – dawać świadectwo. To ważne świadectwo literatury okresu kolejnego polskiego przełomu. Ważny przyczynek do obrazu naszej duchowości. Przeczytajcie uważnie…

Do czego i my zachęcamy.