W niedzielę 27 lutego przypada 758. rocznica lokacji miejskiej Bochni. Z tej okazji Burmistrz Bochni Stefan Kolawiński zaprasza na koncert muzyki dawnej poezją bochnianina Stanisława Gąsiorka, zwanego Kleryką. Poezję Gąsiorka czytał będzie Edward Lubaszenko.Koncert odbędzie się w bocheńskim Muzeum o godz. 16.30.

W programie:
Kancjonał Krofeya – Ach nam nędznym, grzesznym
Rękopis Bottegariego – Che fai qua, figlia bella
Vincenzo Capirola – Ricercar
Stanisław Gąsiorek – O powyższeniu Zygmunta Augusta krolewicza na Księstwo
Wielkie Litewskie, 1529
Cesare Negri – Bianco fiore
 Stanisław Gąsiorek – O powyższeniu tegoż Zygmunta Augusta krolewicza na
Krolestwo Polskie,1530
Anonim – Pienie o elekcji krala polskiego Zygmunta Augusta
Rękopis Bottegariego – Trista sorte e la mia sorte
Stanisław Gąsiorek – Na wesele krolewny Izabelle, 1539
Tabulatura Strzeszkowskiego – Rochalfaza
Stanisław Gąsiorek – O tejże krolewnie Izabelle, 1539
Anonim – Pieśń o śmierci krola starego, Zygmunta pierwszego
Cyprian Bazylik – Psalm 70: W Tobie, Panie… tekst: S. K. (Stanisław Kleryka?)
Tabulatura Jana z Lublina – tańce
Stanisław Gąsiorek – Fortuna abo sczęście, 1531 (fragmenty)
Tabulatura Jana z Lublina – tańce
Anonim – Pieśń o weselu krola Zygmunta wtorego Augusta

Koncert Muzyki dawnej wykona zespół Camerata Cracovia w składzie:
Marta Trybulec – sopran,
Marta Salwarowska – skrzypce,
Paweł Fundament – Tenor,
Marek Skrukwa – gamba,
Ireneusz Trybulec – lutnia.
Poezję Stanisława Gąsiorka „Kleryki” czytał będzie Edward Lubaszenko.

Stanisław Gąsiorek wybitny poeta, przez wielu uważany za pioniera poezji renesansowej w Polsce. Urodził się na początku XVI wieku w Bochni. Pochodził z średnio zamożnej rodziny mieszczańskiej. Jego ojciec należał do cechu krawieckiego, przed 1528 r. został rajcą miejskim. Stanisław – chłopiec z ulicy Trudnej – po ukończeniu bocheńskiej szkoły parafialnej, od 1519 r. odbywał studia wyższe na Akademii Krakowskiej. Tam mógł poznać twórczość tak znanych literatów i humanistów jak: Andrzej Frycz Modrzewski, Mikołaj Rej, Stanisław Hozjusz.

W 1529 r. związał się z dworem królewskim Zygmunta Starego, od którego otrzymał stanowiska kapelana i dyrygenta nadwornej kapeli. Wierna służba królowi zaowocowała kolejnymi nadaniami: probostwem kolegiaty w Małogoszczy (1538 r.), prepozyturą mansjonarzy w Wieliczce (1543) i wreszcie probostwem parafii św. Szczepana w Krakowie i prepozyturą kolegiaty wiślickiej (1546).
Jako długoletni dworzanin królewski pisał utwory panegiryczne i wiersze poświęcone najważniejszym współczesnym wydarzeniom: "O powyższeniu Zygmunta Augusta…" (1530 r.), "Na wesele królewny Izabelle"(1539), "Pieśni o pruskiej porażce we wtorkowy dzień apostolski". Kleryka jest także autorem dość nietypowego utworu jak dla osoby duchownej, mianowicie „Fortuny”. Dziełko to stanowi obszerny zbiór wróżb i przepowiedni napisanych w żartobliwej formie i stanowiący barwny dokument obyczajowy swojej epoki. O jej długoletniej popularności świadczą liczne przedruki w wieku XVII i XVIII, kiedy to „Fortuna” służyła jako książka do wróżenia i to zarobkowego. Być może Stanisław Gąsiorek był także autorem wielu innych, anonimowych pieśni i wierszy z okresu XVI w.

Gąsiorek zmarł prawdopodobnie na początku 1562 r. Jego poezja zaliczana jest do najpiękniejszych polskich liryków politycznych. Zdaniem wybitnego znawcy epoki H. Barycza, to jemu a nie Rejowi, powinno przysługiwać miano „ojca nowożytnej poezji polskiej”.