Kardynał Tarcisio Bertone wyniósł we Lwowie na ołtarze polską szarytkę Martę Wiecką, która przez okres trzech lat przebywała w naszym miescie.

Nowa błogosławiona urodziła się w 1874 roku we wsi Nowy Wiec na Kaszubach, w rodzinie ziemiańskiej. Pracowała jako pielęgniarka we Lwowie, Pohajcach, Śniatyniu oraz Bochni. Tu  przez 3 lata siostra Marta Wiecka była pielęgniarką w szpitalu, który znajdował się w budynku późniejszego Pogotowia Ratunkowego. Już za życia cieszyła się opinią świętości. Zmarła w 1904 roku w wieku 30 lat, zarażona tyfusem, kiedy dobrowolnie zastąpiła przy dezynfekcji izolatki jednego z pracowników szpitala-ojca rodziny. W jej pogrzebie uczestniczyli katolicy, prawosławni i żydzi.