Renowacja poddasza była częścią prac, jakie wykonano w związku z remontem budynku bocheńskiego muzeum. Adaptacja nieużywanego dotąd strychu sprawiła, iż uzyskano łącznie 312,4 m. kw. powierzchni ekspozycyjnej.  

Podczas spotkania, dyrektor Jan Flasza, złożył serdeczne podziękowania na ręce władz samorządowych miasta, pracowników oraz wszystkich osób odpowiedzialnych za wykonanie inwestycji.

– Przeprowadzona renowacja nie tylko ratuje zabytkową substancję przedłużając jej trwanie i zachowanie dla przyszłych pokoleń, ale także przyczynia się wydatnie do podniesienia estetyki obiektu a zatem i bocheńskiego Rynku. Wychodzi zarazem naprzeciw rosnącym potrzebom Muzeum dając niepowtarzalne możliwości dla prezentowania jego bogatych zbiorów. Nowe atrakcyjne przestrzenie będą sprzyjać prezentacji sztuki w najszerszym jej rozumieniu oraz kulturalnej edukacji kolejnych pokoleń bochnian. Pozwalają bowiem na wykorzystanie znacznej powierzchni i kubatury strychu, dotąd całkowicie bezużytecznej, dla potrzeb wystawienniczych i edukacyjno-oświatowych. Pod pojęciem renowacji budynku należy rozumieć nie tylko wydobycie cennych, niepowtarzalnych walorów architektonicznych i estetycznych (w tym przypadku wyeksponowanie imponującej zabytkowej więźby), ale także takie przekształcenie obiektu, aby pozwoliło to stworzyć nową jakość i nową perspektywę dla realizowania nowoczesnych form pracy muzealnej. Adaptowane poddasze stwarza pod tym względem całą paletę możliwości, dając możliwość elastycznego kształtowania wnętrza. Dzięki temu Muzeum będzie mogło, korzystając ze swojego dotychczasowego dorobku, rozwinąć nowoczesne formy działalności dostosowane do oczekiwań współczesnego odbiorcy prezentując Bochnię, jej ośmiowiekową historię, piękną tradycję i wartościową kulturę w sposób godny, kompetentny i poglądowy, na co Bochnia jako ważny ośrodek historyczny z całą pewnością zasługuje. – dyrektor Muzeum im. Stanisława Fischera Jan Flasza

Na zakończenie młodzież z bocheńskich szkół zaprezentowała spektakl
poświęcony obrazowi Matki Bożej Bocheńskiej, który niegdyś znajdował się
w budynkach klasztoru dominikanów.