Nasze miasto zostało uwiecznione na dwóch monetach, jednej – rodzimej, o nominale 2 zł, i drugiej – wyemitowanej przez bank centralny dalekiego Malawi, niewielkiego (13,5 mln ludności) państwa leżącego w Afryce Wschodniej. Co ciekawe, na obu monetach widnieje fronton bazyliki p.w. św. Mikołaja Biskupa.
20 kwach – moneta z Malawi
Moneta ta wchodzi w skład serii „The Salt Routes” (Szlak solny). Jej nominał to 20 kwach malawijskich, co po przeliczeniu na złotówki przy obecnym kursie (stan na 9 sierpnia 2012) wynosi ok. 0,37 zł. Pod względem kolekcjonerskim jest ona warta o wiele więcej, a to z uwagi na jej bardzo niski nakład (1000 sztuk) i materiał, z którego jest wykonana. Cała seria licząca osiem srebrnych monet o charakterze międzynarodowym na rynku numizmatycznym kosztuje 2390 zł!
Awers
W lewym górnym fragmencie widnieje znany z brytyjskiego funta wizerunek królowej Elżbiety II. Malawi wszak to była kolonia brytyjska, która niepodległość uzyskała w 1964 roku i obecnie wchodzi w skład Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. W centralnej części umieszczona jest mapa Europy z wyszczególnieniem Bochni i Gdańska połączonych ze sobą linią symbolizującą Wisłę. Na górze umieszczono napis „The Salt Routes”, a na dole napisy „Republic of Malawi”, 2009 MK 20 (rok emisji i nominał) oraz godło Republiki Malawi.
Rewers
Składa się z dwóch obrazów. Górny przedstawia wybrzeże Motławy w Gdańsku z charakterystycznym Żurawiem portowym, natomiast dolny fragment bazyliki św. Mikołaja i dzwonnicę. Na samej górze widnieje napis „The Salt Routes”, a na samym dole „Bochni – Uście Solne – Gdańsk”.
W skład serii „The Salt Routes” wchodzą następujące monety:
- Bochnia – Uście Solne – Gdańsk (Polska)
- Kraków – Wrocław (Polska)
- Wieliczka – Orava (Polska – Słowacja)
- Leipzig – Żary – Wrocław (Niemcy – Polska)
- Kołobrzeg – Wielkopolska (Polska)
- Lüneburg – Lubeka / Lüneburg – Lübeck (Niemcy)
- Roma – Castrum Truentinum (Włochy)
- Krym – Kijów / Крим – Київ (Ukraina)
Szlak Solny to dawny trakt handlowy, który służył do transportu „białego złota”. Kojarzące się z bogactwem pojęcie „białe złoto” zrodziło się w średniowieczu. Tak niegdyś nazywano sól, ze względu na jej wielkie znaczenie w gospodarce i handlu. Sól nie była wtedy przyprawą, lecz stanowiła podstawę dalekomorskiego handlu produktami spożywczymi. Ryby, mięso i wszystko to, co było podatne na zepsucie, konserwowano w soli, aby umożliwić transport na duże odległości. Taka podróż trwała wówczas około 20 dni. Dziś zajmuje jedynie około 2 godzin.
Solna Droga – popularny w średniowieczu szlak handlowy na pograniczu dzisiejszej Polski i Czech. Szlak prowadził doliną Białej Lądeckiej z Kłodzka przez Lądek, przełęcz Karpno do Javornika na Morawach. Nazwa pochodzi od soli, którą przewożono tędy z morawskich kopalń do Kłodzka i dalej na zachód i południe.
Droga solna zwana także niskim traktem (Via Regia), to szlak, którym wożono sól z Lipska i Halle do Wrocławia i Poznania. Stanowił dogodne połączenie pomiędzy miastami Wielkopolski i Dolnego Śląska a Niemcami. Łączył takie miasta, jak Lipsk, Naumburg, Halle, Mużaków, Trzebiel, Żary, Żagań, Szprotawa, Kożuchów, Głogów, Wschowa i Kościan.