Dwór (jak podaje Wielka Encyklopedia Powszechna PWN Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa 1966 s.204) jest to niewielka siedziba ziemiańska wraz z zespołem zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, występująca w Polsce od średniowiecza. Lub to dom mieszkalny, który pełnił rolę rezydencji, charakterystyczny dla mniejszych posiadłości ziemskich.
W powiecie bocheńskim znajduje się kilkanaście zespołów dworskich , które przedstawiają bardzo zróżnicowane sposoby zagospodarowania i stan zachowania. Najlepiej prezentują się dwory w Zawadzie i Nieprześni; są one zagospodarowane na cele hotelowo-wypoczynkowe oraz dwory w Bochni, Nowym Wiśniczu, Dąbrowicy-Chrostowej, które są własnością prywatną i pełnią funkcję mieszkalną. Średni stan zachowania a co za tym idzie i nienajlepszy stan estetyczny można przypisać obiektom w Tarnawie, w miejscowości Grabie i Wieruszycach. Najgorsza sytuacja panuje w Łąkcie Górnej i Bieńkowicach, gdzie brakuje użytkowników a dwory, folwarki i otaczające je parki popadły w zapomnienie.
W samej Bochni zachowało się sporo obiektów dworskich, chociaż wiele z nich zatraciło swój pierwotny wygląd. Oprócz dworów ziemiańskich większość stanowiły budynki przeznaczone dla wyższych urzędników salinarnych, którzy pracowali na potrzeby bocheńskiej kopalni. Dlatego dworki te są zlokalizowane na ulicach prowadzących do szybów kopalni: Sutoris i Campi. Największa liczba bocheńskich dworków jest skupiona na ulicy Orackiej i na jej przedłużeniu – ulicy Solna Góra. W wielu dworach do dnia dzisiejszego przetrwały cenne pamiątki i historie o ludziach jak np. dwór rodziny Łosików przy ulicy Konstytucji 3 Maja w Bochni, w którym żył i pracował bocheński malarz Tomasz Łosik, syn urzędnika salinarnego Wincentego i Marii z domu Majda. W domu tym w dalszym ciągu panuje atmosfera jakby zatrzymana w czasie przez stylowy historyczny wystrój i stare obrazy autorstwa Kasprzyka, Serafina i Łosika, które tworzą z tego domu prawdziwe, małe muzeum. Innym przykładem dworu, pełniącego funkcję muzeum jest wiśnicka „Koryznówka”, gdzie przechowuje się pamiątki po Janie Matejce.
Wycieczkę opracowano na podstawie: Jan Flasza, Przemysław Konieczny, „Bochnia. Przewodnik po mieście”, Bochnia 2005; „Katalog zabytków sztuki w Polsce. Tom I. Województwo Krakowskie” pod redakcją Jerzego Szablowskiego, Warszawa 1953; „Zabytki Ziemi Bocheńskiej w rysunkach i opisach Andrzeja B. Krupińskiego”, Bochnia 2005 r. oraz „Małopolska zabytek zadbany – dobre praktyki, oferty inwestycyjne”, Kraków 2008.