W okolicy zamku i klasztoru usytuowany jest drewniany dworek „Koryznówka”, w którym mieści się Muzeum Pamiątek po Janie Matejce. To miejsce, gdzie czas w symbiozie z naturą zatrzymał się w cichej zadumie. Wokół rozchodzi się przyjemny, charakterystyczny zapach impregnowanego drewna pomieszany z wonią okalającej dom roślinności.
Pomiędzy krzewami można dostrzec ule, a po przeciwległej stronie ogrodu, pasące się konie. Po Muzeum utworzonym w domu rodzinnym Matejki przy ul. Floriańskiej w Krakowie, oraz w Krzesławicach, gdzie Matejko mieszkał w późniejszych latach, wiśnicka „Koryznówka” jest trzecim w Polsce muzeum związanym z osobą wielkiego malarza.
Ten niewielki, drewniany, kryty gontem, z wejściem poprzedzonym otwartym gankiem, dworek został zbudowany w latach 50-tych XIX w. przez Leonarda Serafińskiego. Żona Leonarda i żona Jana Matejki były siostrami, więc Mistrz Jan często bywał w Wiśniczu.
W latach 1975-1980 przeprowadzono gruntowny remont dworku oraz jego wyposażenia i od 1981 r. dzięki staraniom właścicieli, utworzono w nim muzeum. Możemy oglądać w nim XVIII-XIX-wieczne meble, obrazy, szkice i różne przedmioty będące pamiątką pobytów Jana Matejki na wiśnickiej ziemi. Do zwiedzania przeznaczona jest część budynku z salonikiem oraz gabinetem Stanisławy Serafińskiej, autorki pamiętnika poświęconego artyście.
W 1985 r. na mocy porozumienia z Wydziałem Kultury UW w Tarnowie „Koryznówka” stała się oddziałem Muzeum Okręgowego. Jej kierownikiem jest Maria Serafińska-Domańska. „Koryznówka” jest jednym z zabytków na II trasie (Region Nadwiślański) Szlaku Architektury Drewnianej.
Miasto
Turystyka
