U zbiegu ulic Regis i Orackiej znajduje się pomnik „Poległym za wolność 1914-1920”, zwany popularnie choć niezupełnie ściśle pomnikiem czynu legionowego. Na tablicach znajdują się nazwiska także poległych w tej wojnie żołnierzy innych formacji.
Dzieje tego monumentu są burzliwe i stanowią przykład instrumentalnego traktowania historii w czasach PRL.
Pomnik został wzniesiony z inicjatywy Powiatowego Związku Legionistów w Bochni – w dwudziesta rocznicę wymarszu batalionu bocheńskiej młodzieży do Legionów. Uroczystość odsłonięcia odbyła się 3 maja 1935 roku. Projekt wykonał znany architekt Franciszek Mączyński (1874-1947), autor m.in. projektu gmachu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i przebudowy Starego Teatru. Tablice z brązu zrealizowała odlewnia metali „Fosforbronz” w Sosnowcu. W czasie II wojny światowej zostały one zdjęte przez Niemców i najprawdopodobniej przetopione.
W 1946 roku pochowano przed pomnikiem 9 funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i Urzędu Bezpieczeństwa zabitych w Woli Wieruszyckiej przez oddziały „Salwy”, w chwili gdy wracali z wiecu PPR, który odbył się w Łapanowie 31 marca. Jednakże nazajutrz po pogrzebie rodziny zabitych przeniosły bliskich do grobów rodzinnych. Pozostały jedynie zwłoki dwóch lub trzech zabitych.
Władze komunistyczne podejmowały szereg działań mających na celu zawłaszczenie tego symbolu pamięci narodowej z zupełnie innej epoki i wytworzenia w społeczeństwie przekonania, że jest to pomnik obrońców władzy ludowej. Później, gdy już tej bałamutnej tezy nie dało się obronić, sięgnięto po inne pomysły. W centralnej części cokołu, gdzie pierwotnie znajdował się napis główny, wykuto niszę, w której umieszczono urnę z prochami ofiar Oświęcimia. Po jej sprofanowaniu przez nieznanych sprawców, w 1989 roku umieszczono kolejną urnę – tym razem z ziemią katyńską. Było to oznaką nadejścia nowych czasów.
Społeczeństwo jednak postanowiło przywrócić pomnikowi pierwotne znaczenie. W 1991 roku staraniem Stowarzyszenia Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej dokonano rekonstrukcji napisu głównego, po uprzednim zamurowaniu niszy. W 1993 roku władze samorządowe Bochni doprowadziły do wykonania tablic według pierwotnego wyglądu. Projekt Antoniego Stąpóra zrealizowano w Państwowym Ośrodku Maszynowym. Na ośmiu tablicach umieszczonych w czterech wnękach cokołu, na którym znajduje się kamienny Orzeł Biały – widnieje 259 nazwisk synów ziemi bocheńskiej, którzy polegli w latach I wojny światowej i w obronie granic odrodzonego państwa. W 2005 roku pomnik poddano kompleksowej konserwacji.