Nazwa pochodzi od Osady VI Oraczy – wsi wymienionej w dokumencie z 1234 r. i przywileju lokacyjnym Bochni z 1253 r. W 1651 r. identyfikowana z Górą (szybem) Salomona „Mons Salomonis alias Oracka Ulica”.
E. Pohorecki, analizując w 1938 r. nadania wojewody krakowskiego Teodora z rodu Gryfitów, dla klasztoru w Szczyrzycu z 1234 r., przyjął, że wymienioną w nim wieś sześciu rolników villa VI aratorum (od łac. arator – rolnik) należy łączyć z rejonem ulicy Orackiej, a drugą wieś Pampestris z terenem szybu Campi (polny), bo Pampestris jest zniekształconym słowem Campestris.
Stefan Mateszew w monografii Bochni, wykazując tę błędną interpretację argumentuje, że nazwę ulicy Orackiej należy wiązać raczej z istniejącym od 1492 r. cechem oraczy (rolników), gdyż w dokumentach z XII i XIII wieku villa VI aratorum oznaczać może jedynie „wieś VI ratajów”. Przyjmując takie tłumaczenie, można wskazać, że villa VI aratorum leżała w parafii Droginia nad Rabą, a dzisiaj przepływa tam rzeka Ratanica (wówczas Ratajnica). Zbigniew Wojas podaje nazwy tej ulicy : platea Agricolarium, platea Salomonis alias mons Salomonis (ASB 32 s. 111, 591, ASB 60, s.1610). Antoni Jodłowski, Stefan Skowronek, a także Teofil Wojciechowski przyjmują, że villa VI aratorum leżała w rejonie obecnej ulicy Orackiej, ale – zdaniem prof. Jodłowskiego – wątpliwości winny rozstrzygnąć badania archeologiczne. Wieś Campestris nie leżała na terenie Bochni – twierdzi Mateszew – ale w powiecie limanowskim, koło wsi Goduszy i Gruszowce. Inny pogląd wyraził Teofil Wojciechowski. Na drążenie szybu Campi zgodził się król Zygmunt August przywilejem z 1555 r. Po 12 latach zmagania się z „zydzem”, czyli kurzawką, powstał w latach 1556-1568 na Kaliszynie, czyli Srebrnej Górze, tuż poza zachodnią granicą miasta szyb, który stał się główną arterią górniczą w Nowych Górach. Nowy szyb otwarł dla eksploatacji soli całą zachodnią część złoża solnego i z czasem zluzował wszystkie dawniejsze szyby.
Miasto
Turystyka
