PLATEA DIFFICILIS (łac. difficile – trudny) – wzm. 1488 r., jedna z najstarszych ulic Bochni, znajdowała się kilka metrów poniżej obecnej nawierzchni. Częste wylewy potoku Babicy i wpadającej do niej Murowianki niszczyły ulicę i utrudniały transport soli.
Pierwsza wzmianka o ulicy Trudnej (platea Difficilis) pojawiła się w 1488 roku. Z 1501 r. pochodzi wzmianka na stronie 421 ASB 10: domus suam in platea Trudna ex opposito Gazarum salis sitam parte una iacentem circa torrentem Babycza informująca o niebezpiecznej, wezbranymi wodami i rwącej (wezbrany wodami, rwący łac. torrens) Babicy.
Nazwa ulicy Trudnej wskazuje na trudności z utrzymaniem tej ulicy z powodu częstych wylewów Babicy od początku jej istnienia.
Ulica ta – jak wynika z ordynacji z 1626 r. – biegła od wież, czyli od szybu Gazaris, aż do kościółka św. Leonarda. Z biegiem lat stała się ona symbolem bocheńskiego błota i roztopów, znanym w środowisku kupców, jeżdżących do Bochni po sól i w literaturze sowizdrzalskiej. W Wyprawie plebańskiej Albertusa na wojnę, opublikowanej w Krakowie w 1596 r. Albertus, żołnierz oferma opowiada, jak to w Bochni na ulicy Trudnej wpadł do błota razem z koniem. Stracił buty, wyciągając za szyję duszącego się w błocie konia. Potem sprzedał rynsztunek i zbroję, ponieważ zabłocone ubranie miał tak twarde jak zbroja. Miasto walczyło z tym błotem, ale była to walka beznadziejna. Kiedy zakładano na początku XX w. wodociągi i kanalizację – przypomina St. Fischer – natrafiono na 5-metrową warstwę belek olszynowych, poniżej nawierzchni, co świadczy o tym, jak nisko położona była ta część miasta, którą kojarzy się dzisiaj z ulicą Trudną. Ulica Szewska (obecna Kraszewskiego) dochodziła natomiast do ulicy Trudnej. Stała w tym miejscu Brama Tarnowska, zwana także Trudną, a może także Kowalską. Czyżby zatem chodziło o jedną bramę, posiadającą kilka nazw (Tarnowska, Kowalska, Trudna) czy o dwie znajdujące się w różnych częściach miasta?
Miasto
Turystyka
