Przypuszcza się, że stanowił centrum osady przedlokacyjnej, pełniąc także taką rolę dla założonej w 1253 r. Bochni – do czasu wytyczenia nowego rynku w XIV w.
Na tym miejscu stał kiedyś kościół pod wezwaniem św. Krzyża, który w poł. XIV w. ufundowało bractwo ocięgaczy (tragarzy zatrudnionych w kopalni soli). Związany był z fundacją szpitalną, która od jego wezwania przyjęła nazwę św. Krzyża. Szpital ów, przytułek dla górników-inwalidów erygował król Kazimierz Wielki w 1357 r. na prośbę rajców bocheńskich i żupnika Peterlinusa. Przeznaczony był dla tych, którzy „przy pracy w górach bocheńskich wskutek nieszczęśliwych wypadków ręce i nogi łamią i nadwyrężają ciała tak, że już pracować dłużej nie mogą i straszny los ich nęka, ponieważ kalectwa się nabawiwszy nie mają gdzie głowy swojej skłonić i nie ma nikogo, kto by się nimi zaopiekował”. W 1623 r. bractwo ocięgaczy, w zamian za opiekę nad fundacją szpitalną ofiarowało kościół, zabudowania szpitalne wraz z ogrodem bernardynom, którzy założyli w Bochni klasztor. Kościół pod koniec XVIII w. przeniesiono i zrekonstruowano w podbocheńskich Krzyżanowicach. Na miejscu gdzie stał zbudowano w 1886 r. gmach gimnazjum (dziś I Liceum Ogólnokształcące im.Króla Kazimierza Wielkiego).
Fotografia ze zbiorów Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni
Miasto
Turystyka
